Wolspinster Daat (87): ‘We voelen ons verbonden met elkaar’
Verhaal in de serie VAN WANTEN – januari 2022
Al een paar jaar komt er een vaste groep dames breien, haken en spinnen in het Weeshuismuseum in Culemborg. ‘Terwijl het eigenlijk een inloop is’, vertelt coördinator Ria Spronk trots. ‘De breiclub begon met 3 en is inmiddels uitgegroeid tot 18 vaste deelnemers. En nog steeds komen er dames bij!’
Ria is de drijvende kracht achter de breiclub. “Wie heeft een maasnaald bij zich?”, roept ze. “Ja, ik!” klinkt het aan de overkant van de tafel. Ria: “Kijk, zo werkt het. Iedereen krijgt hulp waar nodig. Maar nog belangrijker: de breiclub is ontzettend gezellig!” Via een groepsapp houdt ze contact. Mensen kunnen zich via de app aan- en afmelden, maar dat laatste gebeurt eigenlijk zelden. “Alleen bij noodweer wil iemand wel ‘ns afzeggen.”
Dames onder elkaar
Menigeen die komt kennismaken, doet daarna wekelijks mee. Naast Ria zit Corrie van der Heiden (85), ze is er voor de vierde keer. “Ik was thuis begonnen aan een trui, maar na de zoveelste keer uithalen was ik er klaar mee. Nu krijg ik hier hulp, ik haak een mutsje voor op de smoothies van innocent.” Hoewel Corrie een gezonde, kwieke dame is, was ze op zoek naar nieuwe contacten. “Ik woon in een appartementencomplex met veel alleenstaanden. Maar op deze leeftijd heeft iedereen wel wat. De gewrichten doen zeer, ze kunnen niet lopen, niet fietsen… Ik ben nog gezond, dans en tennis. Maar ik miste het gezellig samenzijn met dames onder elkaar. Lekker kletsen, over koetjes en kalfjes. Dat kan hier!” Corrie heeft door de breiclub al veel nieuwe mensen leren kennen. Ze is van plan om elke week te komen. “Ik zoek nog iemand om regelmatig mee op stap te gaan, dat gaat hier wel lukken.”
Kampioen spinnen
Daat van Koevorden (87) zit al kletsend achter het spinnenwiel. Dat ze in 1976 Nederlands kampioen spinnen werd, is voor vele aanwezigen een verrassend nieuwtje. Ze spint garen van de meest zachte soorten wol, Angela breit er voor haar sokken van. “We leerden elkaar kennen via de breiclub en hadden al snel een klik. We blijken ook allebei van wandelen te houden, dus nu spreken we buiten de club om ook iedere week af.” Zorgvuldig leidt ze de wol door het spinnenwiel. Het oude ambacht wekt inmiddels ook de interesse van buiten de breiclub. ‘Ik word regelmatig gevraagd om bij open dagen in Culemborg te komen spinnen. Museumdag, Open Monumentendag, en van de week zit ik bij een Seniorenbeurs. Ik ben zelf met spinnen in aanraking gekomen door een markt met allerlei oude ambachten, en nu draag ik op mijn manier een steentje bij om de bekendheid te vergroten.” Wie denkt dat er bij een breiclub van het Ouderenfonds alleen gebreid wordt, heeft het mis. De dames lenen regelmatig boeken aan elkaar uit of bekijken dezelfde films, en bespreken die op de club. Een aantal gaat regelmatig naar de Bonte Dinsdag in het theater. “Maar we hebben ook weleens een workshop bloemschikken gedaan”, vertelt Ria. “En ik volg met Winnifred een cursus Latijn. Daar kwam de breiclub regelmatig ter sprake. Lerares Anna komt nu ook: zij had al 40 jaar niet meer gehaakt en wilde het graag, met een beetje hulp, weer oppakken.”
Nieuwe knie
Door corona gingen de bijeenkomsten een tijdje niet door. “Waar het kon, spraken we af in de Weeshuistuin, op 1,5 meter afstand”, vertelt Ria. “Maar toch, het was een stille tijd”, vindt Daat. “Ik kwam hier elke week en miste het enorm toen we niet bij elkaar konden komen.” Ook Willy Verbaast (82), een van de eerste drie deelneemsters, miste de gezelligheid. “’s Morgens komen de kinderen weleens op bezoek, maar de rest van de dag ben ik alleen. Sinds mijn man is overleden heb ik nog meer behoefte aan contact. Zonder deze breiclub zit ik de hele week alleen thuis. Het is enorm fijn dat ‘ie er is!” Ondertussen gaat er een kaart rond om een van de dames te feliciteren met een nieuwe knie. “Als er iemand ziek is en we kunnen helpen, dan doen we dat”, aldus Daat. “De een haakt, de ander breit, ik spin… Maar we hebben allemaal veel meegemaakt, mannen gehad, kinderen grootgebracht. We voelen ons verbonden met elkaar. Ik weet zeker dat als er iets is, ik steun krijg van de club.”