“Niemand heeft in de gaten dat ik zo oud ben!”
21 maart 2024
“Breien, naaien, klaverjassen, stoelyoga én ik heb 15 achterkleinkinderen. Ik verveel me nooit.” Jopie Broekman is nog altijd een bezige bij. Iedere maandagmiddag gaat ze naar breiclub Steek voor Steek tegenover haar huis. “Het is zo gezellig. We delen lief en leed met elkaar én we leren van elkaar.”
Handwerken is een rode draad in Jopies leven. “Op jonge leeftijd heb ik leren naaien en als coupeuse gewerkt in een dure zaak. Toen ik getrouwd was, ben ik gestopt. Dat ging toen zo. Soms ging ik wel eens kijken in het atelier, maar dan hoorde ik: ‘Ga maar weg Jopie, want je houdt de meisjes op.’ Toen ben ik thuis gaan naaien en stopte ik het geld in een potje. Ik heb daar mijn eerste stofzuiger van gekocht.”
Walsen
“Toen mijn moeder 100 was, walste ze nog! Ik heb laatst ook met iemand gewalst. Als je naar me toe komt en me stevig vasthoudt, dan vind ik het nog leuk om te doen.”
Hartje
“Ik ga vanmiddag aan de slag, want ik verwacht nog een achterkleinkind. Ik borduur het geboortekaartje. Nu nog wachten op de naam van de kleine. Ik kreeg gisteren nog bericht dat ze het hartje hoorden kloppen.”
Genieten
“Wat me in leven houd? Dat ik mijn kinderen, klein- en achterkleinkinderen heb. Ik geniet zo van al mijn kinderen om me heen en het ouder worden. Mijn kinderen zeiden laatst: ‘We willen je nog niet missen hoor mam.’”
Moeilijk
“Mijn zoon is, toen hij 19 was, verongelukt. Het was vier uur ’s ochtends en hij lag nog niet in zijn bed. Toen werd er gebeld en stond er politie aan de deur. Ik dacht meteen ‘och Hans…’ Dat was heel moeilijk en heb ik echt moeten verwerken.”
Geheim
“Of ik ergens bang voor ben? Ik ben nergens bang voor, brom niet en ga nooit tekeer. Niks staat me tegen. Makkelijk is dat. Ik ben heel optimistisch en dat is mijn geheim. Dat heb ik van mijn moeder, zij was een vrolijke vrouw.”
Gezellige boel
“Ik heb, ondanks de oorlogsjaren, een hele fijne jeugd gehad. Mijn moeder maakte veel grapjes en mijn vader was een toneelspeler. Een gezellige boel.” Jopie woont nu in het huis van haar ouders. “Mijn vader is hier gestorven en mijn moeder heeft hier tot haar 95ste gewoond. Dus ik zeg altijd: ik ga door tot mijn 95ste en ik hoop nog langer!”
