Jo (91): ‘Vooral met dagen zoals kerst ben ik zó alleen’
Jo Kemp-Soeterboek was altijd gek op kerst. Ze dineerde uitgebreid met haar man en aan kerstversieringen in huis was er geen gebrek. Nu zit ze met kerst alleen thuis.
Mijn man overleed. Mijn 4 broers en 3 zussen ook. En vervolgens overleed mijn hondje ook nog eens. Toen had ik niemand meer. Vooral met dagen zoals kerst ben ik zó alleen.’
Mijn thuis
‘Hier ben ik bijna elke dag’, vertelt Jo. Ze bevindt zich in het woonzorgcentrum waar ze vrijwilligerswerk doet. ‘Ik loop hier al rond sinds de oprichting. Ik schenk bijvoorbeeld koffie en ik coördineer de breiclub. Dit is écht mijn thuis.’
Supermarkt
Jo is heel dankbaar voor de contacten die ze heeft. Toch voelt zij zich regelmatig eenzaam. ‘Wanneer ik hier de deur uitloop, heb ik niemand meer. Vooral de weekenden zijn erg eenzaam. Dan is er geen vrijwilligerswerk. Halverwege de zaterdag denk ik dan: ‘hè bah, wat duurt het weekend toch lang’. Soms ga ik dan naar de supermarkt. Niet om boodschappen te doen hoor, maar zodat ik toch nog iemand zie.’
Zonder man geen kerst
Naast weekenden zijn de kerstdagen verschrikkelijk eenzaam voor Jo. ‘De mensen die ik hier ken, hebben naast dit allemaal hun eigen leven. Een echtgenoot, of gezin. Ik voel me verdrietig met kerst. Ik zit helemaal alleen thuis. Het lijkt alsof het geen kerst is. Dan denk ik vaak terug aan vroeger, toen mijn lieve man nog leefde. Ik mis die tijd echt. Zonder mijn man is het geen kerst voor mij.’
Drempel
‘Nu denk ik op de dagen voor kerst, als ik ‘s ochtends wakker word: ‘Het mag wel 1 januari zijn.’ Ik heb geen kinderen, geen man, geen zussen of broers meer. En ook veel vrienden zijn overleden. Je blijft alleen over. Maar de drempel om erover te praten is onvoorstelbaar hoog.’
Kaarsjes branden voor MS
Jo vond een manier om kerst toch een beetje te vieren. In het woonzorgcentrum komen regelmatig mensen met de ziekte MS bij elkaar. Hier helpt Jo uiteraard als vrijwilliger.‘Elk jaar op kerstavond brand ik 25 kaarsjes. Voor elk lid van de MS-vereniging 1. Dan mogen ze allemaal een wens doen. Dat is tegenwoordig mijn manier om kerst te vieren. Omdat ik iets voor een ander kan doen. Ook al zit ik alleen thuis.’
Brief op de deurmant
Jo was dolblij toen zij een brief van het Ouderenfonds op de deurmat vond met een uitnodiging voor het kerstdiner. ‘Ik kijk er echt ontzettend naar uit!”, vertelt Jo. “Ik ga mooi gekleed in mijn speciale kerstkleding. Dat draag ik echt alleen met kerst.’
