Ans Meerts over ouder worden (77)

“Ik ben een bevoorrecht mens, want ik heb mogen reizen over de hele wereld. Zo ging ik bijvoorbeeld helemaal in mijn eentje naar Thailand. Ik wil nog wel meer reizen, niet per se naar een bepaalde plek maar gewoon waar ik uitgenodigd word en natuurlijk wat mogelijk is. Want ik wil nu niet meer alleen reizen.”

Verwerken

“Mijn man en ik waren zeventien en achttien jaar toen we elkaar leerden kennen. We zijn uiteindelijk tweeënvijftig jaar samen geweest, een echte eenheid waren wij samen. Creatief zijn en schrijven helpt mij heel erg in mijn rouwverwerking van mijn man. Ook in het leren accepteren dat onze zoon is heengegaan heeft schilderen mij veel geholpen.”

Tevreden

“Ik leef echt in het nu, wat altijd terugkomt bij mij is tevreden zijn. Mijn zoon was eens op visite in mijn atelier en wees naar een engel die ik had gemaakt. Hij zei: “Die vind ik het mooiste”. Toen heb ik hem aan hem gegeven. En omdat ik altijd over mijn emoties schrijf, schrijf ik vaak op de achterkant van mijn kunst mijn emotie. Bij deze engel was dat: tevredenheid.”

Koesteren

“Ik hou niet meer zo van de drukte, al ben ik wel even naar carnaval gegaan dit jaar. In de optocht zag ik een heel lief klein meisje die verkleed was als Maria en ze deelde ook Maria koekjes uit. Dat vond ik zo grappig. Dit soort kleine momenten koester ik. Net als vogeltjes in de tuin die koester ik ook.”

Lichamelijk

“Ik voel nu dat ik ouder word. Het eerste lichamelijke dat ik kreeg was aan mijn voeten. Ik kreeg hielspoor. Toen ik dat hoorde dacht ik ‘huh, ik dacht dat ik nooit iets kreeg,’ maar dat is niet meer zo.”

Eigen naam

“In de tijd dat ik exposities deed, heeft een kunstenaar die daar ook was mij iets op het hart gedrukt. Hij zei: ‘Je mag niet meer tekenen met de naam van jouw man, want jouw man heeft dat niet gemaakt. Jij hebt dat gemaakt.’ Dus vanaf dat moment als ik wat ging verkopen, deed ik dat vanuit mijn eigen naam.”

Geen dure materialen

“Ik ben niet bezig met welk of op wat voor materiaal ik schilder. Ik kijk altijd om me heen wat ik voorhanden heb, want dat is mijn eenvoud. Het gaat bij mij niet om dure materialen. Ik kan op een jute zak schilderen.”